30 jaar geleden kwam ik de argusvlinder veelvuldig tegen in onze projecten.
De soort was eigenlijk het fotograferen niet waard; niet omdat het geen mooie soort is, maar omdat hij zo gewoontjes was.
Nu, 30 jaar later, zie ik de soort nog zelden! Ik gebruik de argusvlinder vaak als metafoor voor natuuramnesie: de achteruitgang van de natuur zonder dat we het door hebben.
Omdat ik destijds zelf de soort niet de moeite waard vond om te fotograferen, zocht ik een goede foto voor mijn presentaties. Na een rondje bellen met onze ecologische adviesbureaus was de slotsom eigenlijk gelijk aan mijn ervaringen: oudere ecologen hadden nog super goede foto’s, terwijl enkele jongere ecologen de soort zelf nog nooit hadden waargenomen.
Vorige week ontving ik een bericht van Bram van Schaffelaar van de Koninklijke Ginkel Groep dat hij de soort had gefotografeerd op het project Landgoed Verboom, een nieuw landgoed ontwikkeld op voormalig agrarisch grasland. Hij stuurde prachtige foto’s mee.
Het voorbeeld toont aan dat, naast het feit dat soorten onder druk staan, de natuur ook veerkrachtig is. We kunnen voorwaardenscheppend werken en soorten soms zelfs heel in het klein helpen. Elk stapje telt!
Advies voor de bescherming van onze dagvlinders:
– Wees zuinig op wat we hebben en zet in op zorgvuldig beheer, het liefst ondersteund door een ecologisch adviesbureau.
– Kies bij het inzaaien of omvormen voor verantwoorde mengsels en daar waar het kan, laat de natuur een beetje haar gang gaan – het mag best wat rommelig zijn!
– En last but not least: fotografeer ook de gewone soorten, je weet maar nooit.
Gert-Jan Koopman, natuurtechnisch adviseur, Heem
Lees meer over argusvlinder op de site van de Vlinderstichting
Lees meer over het project Landgoed Verboom
Delen:
